Śnieżynka
Дед Мороз – Dziadek Mróz
Dziadek Mróz (ros. Дед Мороз) to słowiańska wersja św. Mikołaja lub jak kto woli jego świecka wersja.
Dziadek Mróz pojawia się w naszych domach wcześniej niż św. Mikołaj (lub czerwony amerykański krasnal w czapce z pomponem). Możemy go gościć 18 listopada. W ten dzień obchodzone są urodziny Dziadka Mroza. Mało kto wie, że Dziadek Mróz ma żonę – nazywa się Starucha Ziemia. Wnuczką Dziadka Mroza jest Śnieżynka (ros. Снегурочка).
Wikipedia pokusiła się o porównanie Dziadka Mroza ze św. Mikołajem. Oto kilka cech:
– do domu wchodzi drzwiami nie kominem,
– prezenty wręcza osobiście lub zostawia pod choinką – nie chowa do skarpet lub pod poduszkę jak św. Mikołaj,
– towarzyszy mu wnuczka Śnieżynka,
– sanie Dziadka Mroza ciągnięte są przez trójkę a nie przez renifery,
(Trojka (ros. тройка) – rodzaj trójkonnego zaprzęgu popularny w Rosji, szczególnie przy saniach.
– Dziadek Mróz wygląda na dużego i silnego z powodu ubrań – nie jest gruby jak to ma zwyczaj przedstawiać sobą amerykańska wersja św. Mikołaja,
– broda Dziadka Mroza jest długa – św. Mikołaj ma jej krótszą wersję,
– na nogach Dziadka Mroza widzimy walonki – (Walonki (ros. Ва́ленки) ciepłe obuwie do połowy łydki (czasem do kolan), nieprzepuszczające wody.) – św. Mikołaj ma trzewiki,
– Dziadek Mróz podpiera się kosturem – św. Mikołaj pastorałem (amerykańska wersja grubego krasnala w czapce z pomponem niczym się nie podpiera),
– na głowie Dziadka Mroza zobaczymy czapkę uszankę – św. Mikołaj ma na głowie inułę (nasi biskupi i kardynałowie noszą też infułę – wysokie, liturgiczne nakrycie głowy). Amerykańska wersja nosi czapkę z pomponem.
Postać Dziadka Mroza to połączenie starosłowiańskich baśni i podań ludowych. Symbolizuje zimowe mrozy a charakter Dziadka Mroza daleki był od współczesnego uśmiechniętego i dobrego starca obdarowującego dzieci prezentami.
Mitologia słowiańska podaje, że była to okrutna persona, która nie tylko przynosiła ze sobą siarczyste mrozy, ale także porywała dzieci. Właśnie tak Dziadka Mroza zapamiętała ludowa tradycja, jednak pod wpływem prawosławia zaczął on nabierać bardziej przyjaznych cech. W poezji rosyjskiej XIX wieku występuje już jako osoba, którą znamy dzisiaj.